Ξημερώματα σε μια περιοχή 60 χιλιόμετρα έξω από την Αθήνα. Οι αλλοδαποί εργάτες φορτώνουν την νταλίκα με στρώματα ύπνου τα οποία δεν φέρουν πάνω τους κανένα διακριτικό που να παραπέμπει στον κατασκευαστή της. Πριν γεμίσει εντελώς η νταλίκα στο πίσω μέρος της οι ίδιοι εργάτες κουβαλάνε από το υπόγειο αχυρόμπαλες και στοιβάζουν τη μία πάνω στην άλλη ώστε να κρύψουν τα στρώματα τα οποία αποτελούν και το βασικό φορτίο της νταλίκας.

Ο τελικός προορισμός του φορτίου είναι πόλη της βορείου Ελλάδας.

Στα κεντρικά γραφεία γνωστής εταιρίας στρωμάτων τα φίδια έχουν αρχίσει να ζώνουν τους ιδιοκτήτες της. Οι παραγγελίες από τους κατά τόπους συνεργάτες τους μειώνονται διαρκώς. Η δικαιολογία που ακούνε είναι πως είναι ακριβοί και πως δεν τους συμφέροι να προμηθεύοντα πλέον στρώματα από την εταιρία παρότι είναι μία από τις καθιερωμένες στην αγορά. Αρχίζουν να επισκέπτονται τους κατά τόπους συνεργάτες τους. Προσπαθούν να μάθουν τι συμβαίνει. Κάποιοι τους παίρνουν παράμερα και τους εξηγούν ότι δεν μπορούν πλέον να κρατήσουν τα μαγαζιά τους εάν αγοράζουν και πουλάνε με τιμολόγια επώμυνα στρώματα.

-Έχουμε δύο επιλογές: H θα δουλεύουμε καταχρεωμένοι για την Εφορία πουλώντας με τιμολόγιο τα δικά σας στρώματα ή θα δουλεύουμε χωρίς τιμολόγια με στρώματα για πελάτες που δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις και οι οποίοι δεν ζητάνε τιμολόγιο ή απόδειξη. Για μας η μαύρη αγορά είναι η μόνη λύση για να επιβιώσουμε....





Την ίδια απάντηση τους έδωσαν οι περισσότεροι από τους συνεργάτες τους.

Όχι δεν είναι μόνο τα στρώματα που δουλεύουν στο μιλητό, με μαύρα. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τις θωρακισμένες πόρτες. Έχει γεμίσει η αγορά με μαιμού θωρακισμένες πόρτες-κάποιες από τις οποίες φέρουν πάνω τους και το λογότυπο επωνύμων κατασκευαστών της αγοράς, οι οποίοι είτε αγνοούν την λαθροχειρία, είτε την γνωρίζουν και δεν μπορούν να την σταματήσουν.

Οι συναλλαγές με μαύρο χρήμα και μαύρα προιόντα αυξάνονται με γεωμετρική ταχύτητα. Ένας μετά τον άλλο οι άνθρωποι του εμπορίου αναγκάζονται να μπουν στην παρανομία για να μπορέσουν να τα βγάλουν πέρα με ένα κράτος ληστή. Με μια Εφορία που τους ληστεύει αδίστακτα, ανέντιμα, ανήθικα και πάνω απ΄όλα χωρίς ίχνος δικαιοσύνης. Όσο αφορά τους πολίτες αγοραστές ανακαλύπτουν-και οι Έλληνες είμαστε ευρηματικοί σ΄αυτό-τρόπους για να την βγάλουν όσο γίνεται πιο φθηνά. Έτσι οι κάτοικοι της βόρειας Ελλάδας επιλέγουν την αγορά της Βουλγαρίας, ειδικά όσοι βρίσκονται κοντά στα σύνορα με την γειτονική χώρα. Το ίδιο κάνουν και οι κάτοικοι των νησιών που βρίσκονται κοντά στις τουρκικές πόλεις. Η ληστεία του κράτους απέναντι στους φορολογούμενους δημιουργεί μια γενιά εμπόρων-πειρατών και καταναλωτών οι οποίοι αναζητούν τρόπο για να πληρώσουν όσο γίνεται λιγότερο αδιαφορώντας για την ποιότητα.

Εδώ και μήνες η αγορά βυθίζεται στην παρανομία και το χειρότερο λιγοστεύουν οι πολίτες που έχουν την ψυχική και οικονομική δύναμη να είναι έντιμοι και συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι σε μια εφορία που μετέρχεται μεθόδους στυγνών μαφιόζων εκβιαστών...