Το κατά Βενιζέλον ιδεολογικό πρόσημο του ΠΑΣΟΚ.

Η εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε πλήρη ιδεολογική σύγχυση. Κατά τον Βενιζέλο και τους ακόλουθούς του, τούτο κακώς συμβαίνει. Το ΠΑΣΟΚ έχει ιδεολογικό πρόσημο και αυτό είναι η σωτηρία της πατρίδας. Τούτο διαδίδεται παντού, σε κάθε τηλεοπτικό μέσο, σε κάθε εφημερίδα, σε κάθε ραδιόφωνο. Μάλιστα, η πράξη χρεώνεται ως υπέρβαση, καθήκον, ευθύνη. Κοντεύει να γίνει συνείδησή μας, πια, η σωτηρία της πατρίδας. Και μεις, οι κεντροαριστεροί ντε, γίναμε ιδεολογικά αμέτοχοι αλλά χωρίς τύψεις για τον ιδεολογικό μας διασυρμό, διότι εκεί, κάπου, σε ένα παράλληλο σύμπαν, συμμετέχουμε και μεις με τη σκέψη μας στη σωτηρία της πατρίδας...

Βέβαια, το ίδιο ιδεολογικό πρόσημο έχει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θέλει να σώσει την πατρίδα, απαλλάσοντάς την από το μνημόνιο.

Το ίδιο ιδεολογικό πρόσημο έχει και το ΚΚΕ το οποίο θέλει να σώσει την πατρίδα, απαλλάσοντάς την από την Ευρώπη.

Το ίδιο ιδεολογικό πρόσημο έχουν και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, οι οποίοι αγωνίζονται να σώσουν την πατρίδα από τους κατακτητές Γερμανούς, τους Τούρκους, τους Σκοπιανούς.

Το ίδιο ιδεολογικό πρόσημο έχει και η Χρυσή Αυγή, η οποία θεωρεί ότι η πατρίδα θα σωθεί αν εκδιωχθούν όλοι οι μετανάστες.

Το ίδιο ιδεολογικό πρόσημο έχει και η ΔΗΜΑΡ, η οποία συμμετείχε και σε μία κυβέρνηση για να σώσει την πατρίδα και θα συνεχίσει να τη σώζει με ψήφο ανοχής.

Και τέλος, το ίδιο ιδεολογικό πρόσημο έχει και η ΝΔ, η οποία πιστεύει ότι αυτή είναι το μοναδικό σωσίβιο μιας Ελλάδας πνιγμένης στη θάλασσα της χρεοκοπίας.

Μόνο που η Ελλάδα πνίγηκε από τον πελατειασμό και ο Βενιζέλος ο οποίος δεν έχει ακόμη πεισθεί για το θάνατό της, της κάνει ΚΑΡΠΑ ρίχνοντάς της κουβάδες αλατόνερο στο στόμα. Και είναι έτοιμος να ανακοινώσει σε φίλους και συγγενείς, στους Έλληνες, ότι αυτός έκανε ό,τι μπορούσε, η θάλασσα φταίει.

Κάποτε, το ΠΑΣΟΚ είχε ταυτότητα, συγκεκριμένη πορεία, ιδεολογία με σαφείς διαχωριστικές γραμμές. Σήμερα, όπως όλοι οι υπόλοιποι, απλά σώζει την πατρίδα.

Και υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αναγάγει το δόγμα Βενιζέλου σε ιδεολόγημα!

Ίσως ένα άλλοθι στην ιδεολογική τους ένδεια, ένα άλλοθι που μόνο οίκτο προκαλεί, και λύπη, ανάμικτη με πόνο, για τις ιδέες που χάσαμε στο δρόμο.

www.epikairo.gr