Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Τα ναζιστικά τάγματα εφόδου. Μήπως βλέπετε αντίστοιχα σήμερα και στην χώρα μας;


«Να ποιοι θέλουν να κυβερνήσουν την χώρα» λέγεται πως είπε ο έξαλλος Χίτλερ όταν εισέβαλε στο δωμάτιο του ομοφυλόφιλου ηγέτη των ταγμάτων εφόδου, Ερνστ Ρεμ, καθώς εκείνος «απολάμβανε» την παρέα δύο νεαρών. Ήταν η «Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών» που σήμανε και το τέλος των ταγμάτων εφόδου.
Η ιδιαίτερη σχέση των δύο αντρών όμως είχε ξεκινήσει πολλά χρόνια νωρίτερα για να εξελιχθεί από φιλία σε μία έντονη αντιζηλία. Η Sturmabteilung (SA) ή τάγματα εφόδου όπως είναι περισσότερο γνωστά γεννήθηκαν επίσημα το Νοέμβριο του 1921, για την προστασία των μελών του γερμανικού Εργατικού Κόμματος.
Ουσιαστικά ήταν μπράβοι που είχαν αναλάβει την προστασία του Χίτλερ κι άλλων στελεχών του κόμματος που συγκρούονταν στις μπυραρίες με τους ιδεολογικούς τους αντιπάλους. Ο Φύρερ και τα υπόλοιπα στελέχη δεν πήγαιναν πουθενά χωρίς την προστασία τους. Φορούσαν στρατιωτικές στολές, είχαν στρατιωτική δομή και συστηματική εκπαίδευση. Την οργάνωση των ταγμάτων ανέλαβε ο πρώην λοχαγός του γερμανικού στρατού Έρνστ Ρεμ ο οποίος το 1924 ήταν συγκρατούμενος του Χίτλερ.

Πολύ γρήγορα τα τάγματα εξελίχθηκαν στην πιο οργανωμένη παρακρατική οργάνωση του ναζιστικού κόμματος που με κύριο μέσο τη βία και την τρομοκρατία στρέφονταν εναντίον κομουνιστών και Εβραίων. Αρχικά συγκρούονταν με τους κομμουνιστές. Έκαναν επιθέσεις σε απεργιακές κινητοποιήσεις τις οποίες στήριζαν όταν προέρχονταν από τον ιδεολογικό τους χώρο και ξυλοκοπούσαν όσους εργαζόμενους ήθελαν να δουλέψουν. Όσοι εκδότες ή διανοούμενοι κατέκριναν το κόμμα ή τον αρχηγό ήταν ο επόμενος στόχος.
Στη συνέχεια τρομοκρατούσαν τους Εβραίους και όσους κατά τη γνώμη τους υπονόμευαν τον αγώνα τους. Αρκούσε η καταγγελία ενός μέλους ή γείτονα για να τρομοκρατήσουν έναν οικογενειάρχη ο οποίος έπρεπε να μπει στο «σωστό» δρόμο .Ήταν κράτος εν κράτει και μόνο η αστυνομία είχε τη δύναμη να τους σταματήσει, μόνο που και πολλοί αστυνομικοί ήταν υποστηρικτές τους.

Η οργάνωση έφθασε το ένα εκατομμύριο μέλη και έγινε τόσο ισχυρή και αυτόνομη που τρομοκράτησε ακόμη και τον Χίτλερ. Στα επόμενα χρόνια εναλλάσσονται στη θέση της ηγεσίας ο Χίτλερ και ο Γκαίρινγκ καθώς απομακρύνθηκε ο Ρεμ. Το 1931 με αρχηγό τον Οττο Βάγκενερ το σύνταγμα του Βερολίνου έσπασε τα γραφεία του Γκέμπελς και ξυλοκόπησε τα SS που τον προστάτευαν, επειδή είχαν προβλήματα με τους γκαουλάιτερ του κόμματος. Ήταν πλέον εκτός ελέγχου και επειδή ο Χίτλερ, που γενικά δεν διέθετε οργανωτικές ικανότητες, δεν είχε διάθεση ν ασχοληθεί επανέφερε τον Ρεμ, ο οποίος όμως ήθελε τα τάγματα να εξελιχθού σε στρατιωτικό σώμα. Αυτό ήταν αδιανόητο για τον Αδόλφο που αντιμετωπίζει τον Ρεμ σαν φίδι στον κόρφο του. Η συνεχώς αυξανόμενη δύναμη και απήχηση του Ρεμ φοβίζει τον Χίτλερ που αποφασίζει την εξόντωσή του. Διαδίδονται φήμες με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του Ρεμ, ενώ η εφημερίδα Munchener Post δημοσιεύει επιστολή του Ρεμ προς φιλικό του πρόσωπο στον οποίο και ομολογεί τις ομοφυλοφιλικές του τάσεις.


Οι ομοφυλοφιλία ήταν κι επισήμως καταδικασμένη από το κόμμα και οι ομοφυλόφιλοι αργότερα γέμισαν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Επιπλέον ο Χίτλερ διατάζει την αναστολή της δράσης των ταγμάτων, αλλά ο Ρεμ δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει ακάθεκτος τη δράση του. Όλα θα τελειώσουν το τριήμερο από τις 30 Ιουνίου μέχρι τις 2 Ιουλίου 1934 το οποίο θα μείνει στην ιστορία ως «η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών».
Η ηγεσία των ταγμάτων εφόδου παρασύρεται στο θέρετρο του Bad Wiessee, όπου ο Χίτλερ διατάζει τη σύλληψή τους. Μέσα στις επόμενες 48 ώρες 200 ακόμα ανώτερα στελέχη της οργάνωσης συλλαμβάνονται στο δρόμο για το Wiessee. Λέγεται πως ο Χίτλερ αναγνωρίζοντας την καθοριστική συμμετοχή του Ρεμ στην οργάνωση και το κόμμα επέμεινε πως έπρεπε να του δοθεί το δικαίωμα να αυτοκτονήσει αλλά ο Ρεμ δεν δέχτηκε. Στη συνέχεια εκτελέστηκε από δύο άντρες των SS. Εκείνο το βράδυ σήμανε ουσιαστικά και το τέλος των ταγμάτων εφόδου. Μπορεί να μη διαλύθηκαν αλλά έχασαν το μεγαλύτερο κομμάτι της δύναμής τους συνεχίζοντας υποτυπωδώς τη δράση τους μέχρι το 1945.

www.mixanitouxronou.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: