Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Μετανάστες: Θα προσαρμοστούν εκείνοι ή εμείς;


Με αφορμή τα τελευταία δυσάρεστα γεγονότα, στο κέντρο της Αθήνας, θελήσαμε να αναλύσουμε λίγο το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μειονοτικών ομάδων μέσα στην κοινωνία.
Τελικά πρέπει να προσαρμοστεί η κοινωνία στις ανάγκες των μεταναστών και των μειονοτικών ομάδων ή πρέπει εκείνοι να προσπαθήσουν να ενταχθούν στο υπάρχον κοινωνικό πλαίσιο;

Παρουσιάζουμε τις δύο επικρατούσες απόψεις, πολύ επιγραμματικά, έτσι ώστε να τις διαβάσουν όλοι και να μην είναι και κουραστικό (το ελπίζουμε δηλαδή.).

Βασική διαφορά είναι ότι στην μία θεωρία όλοι οι άνθρωποι, ως άτομα, ανεξαρτήτως ένταξής τους σε κάποια κοινωνική ομάδα, έχουν ανθρώπινα δικαιώματα (φιλελεύθερη θεωρία) ενώ στην άλλη αναγνωρίζονται στις μειονότητες ομαδικά δικαιώματα (πολυπολιτισμική θεωρία)

Η μία άποψη είναι αυτή που ξεκίνησε από τον καθηγητή Will Kymlicka. Πρόκειται για την πολυπολιτισμική θεωρία (multiculturalism). Τι υποστηρίζει;

1. Αρχικά, μπορούμε να μιλάμε για μειονότητα ή ξεχωριστή ομάδα μέσα στην κοινωνία όταν έχουν διαφορετικές πολιτισμικές συνήθειες, πρακτικές ή τρόπο ζωής. Πρέπει να έχουν μία ξεχωριστή 'ταυτότητα'.

2. Η θεωρία αυτή αποσκοπεί στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της μειονοτικής ομάδας.

3. Θεωρούν ότι η θεωρία της πολύ-πολιτισμικότητας ήταν αποτέλεσμα του αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα. Οι κοινωνίες στην αρχή αποκήρυξαν τον φυλετικό και εθνικό διαχωρισμό των ανθρώπων. Ύστερα αποκήρυξαν την αποικιοκρατία και την εκμετάλλευση των ασθενέστερων λαών, για να έρθει στο τέλος η ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων του πολίτη και επίσης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των ομάδων μέσα στην ίδια κοινωνία.

4. Θέλει να προστατεύσει την ομάδα από τους εξωτερικούς κινδύνους που θα αλλοιώσουν την ταυτότητά της. Σκοπός είναι να διατηρηθούν οι πολιτισμικές πρακτικές που χαρακτηρίζουν την ίδια την ομάδα.

5. Προστατεύοντας την ομάδα και παραχωρώντας της ειδικά προνόμια θα γίνει πιο εύκολη η ένταξή της στην ευρύτερη κοινωνία. Σκοπός τους είναι η ενσωμάτωση της ομάδας στην κοινωνία, όχι η αφομοίωσή της.

6. Προβάλλουν 'το ιδανικό της διαφορετικότητας'. Η πολιτισμική κουλτούρα του καθενός μας, μάς είναι απαραίτητη για να καθορίσουμε τις επιλογές μας και άρα το μέλλον μας, την ζωή μας. Δεν πρέπει να αποκοπούμε από αυτές γιατί έτσι θα αποκοπούμε από τις ρίζες μας. Δεν πρέπει να αφομοιωθούμε από την κοινωνία αλλά να διατηρήσουμε την διαφορετικότητά μας.

7. Πιστεύουν επίσης ότι για να γίνει αποδεκτή ως ίση μία ομάδα θα πρέπει να αναγνωριστούν δημόσια, ως σημαντικά, τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους (πολιτική της διαφορετικότητας).

8. Η παραχώρηση ειδικών προνομίων στην ομάδα γίνεται επειδή η ζωή τους βασίζεται σε ένα διαφορετικό κοινωνικό και πολιτισμικό πλαίσιο και θα πρέπει να ξοδέψουν τους πόρους τους (resources) προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Επομένως χρειάζονται ειδικά προνόμια που θα ισορροπήσουν την κατάσταση αυτή. Η διαφορετικότητα αυτή δεν βασίζεται απλά σε διαφορετικές επιλογές λόγω αποφάσεων ή φιλοδοξιών αλλά σε διαφορετικό τρόπο ζωής. Η παροχή προνομίων θα κάνει ευκολότερο για αυτούς να ακολουθήσουν την ευρύτερη κοινωνία. Άρα θα αποκαταστήσουν ή θα εμποδίσουν κοινωνικές αδικίες και ανισότητες.

Ας δούμε τώρα, συνοπτικά, τις απόψεις της άλλης θεωρίας, του φιλελευθερισμού, κύριος εκφραστής του οποίου υπήρξε ο John Stuart Mill. Κριτικά απέναντι στην θεωρία της πολύ-πολιτισμικότητας στάθηκε κυρίως ο Chandran Kukathas.

Τι υποστηρίζουν.

1. Θέτουν μεγάλη σημασία στο άτομο και πιστεύουν ότι μόνο αυτό μπορεί να έχει δικαιώματα και όχι οι ομάδες. Στην περίπτωση της πολυπολιτισμικής θεωρίας, οι απόψεις της ομάδας θα πρέπει να εκφράζονται από κάποιον. Από ποιον; Σχεδόν πάντα από την πλειοψηφία, που μπορεί να είναι η ελίτ της ομάδας. Άρα τα δικαιώματα της μειονότητας, που μπορεί να είναι οι γυναίκες ή άλλα ασθενέστερα μέλη δεν θα 'ακούγονται' προς τα έξω. Συνεπώς, αν έχουν δικαιώματα οι ομάδες, τότε αυτές θα μπορούν να καταπιέζουν τα μέλη τους. Καταπιέζεται δηλαδή η μειονότητα μέσα στην ίδια την μειονότητα.

2. Οι ομάδες δεν είναι ένα συμπαγές και αδιαφοροποίητο σύνολο. Υπάρχουν και εκεί διαχωρισμοί σε ομάδες και επίσης διαχωρισμός ανάμεσα στον 'λαό' και την ελίτ. Παρέχοντας ειδικά δικαιώματα και προνόμια στην ομάδα θα ευνοηθούν οι πρακτικές της επικρατούσας κοινωνικής τάξης. Παράδειγμα; Το προνόμιο των μαύρων στην Αμερική για την ευκολότερη είσοδό τους στα πανεπιστήμια. Τελικά ευνοημένα βγήκαν τα παιδιά των οικογενειών που ανήκουν στις μεσαίες - υψηλές κοινωνικές ομάδες.

3. Οι βασικές ανάγκες όλων των ανθρώπων είναι οι ίδιες. Δεν υπάρχει λόγος να θεωρούμε ότι έχουν διαφορετικές ανάγκες λόγω της κουλτούρας και των εθίμων τους.

4. Παρέχοντας ειδικά προνόμια σε ομάδες, αυτό που καταφέρνουμε είναι να τις στιγματίσουμε και να ευνοήσουμε τον κοινωνικό στιγματισμό τους. Με αποτέλεσμα τελικά, η ένταξή τους στην κοινωνία να είναι δυσκολότερη.

5. Πρέπει οι πολίτες να έχουν το δικαίωμα της επιλογής έχοντας όμως τις ίδιες επιλογές και υπακούοντας στο ίδιο θεσμικό πλαίσιο. Πρέπει να έχουν ίδια δικαιώματα και όχι λόγω διαφορετικών πολιτισμικών αρχών να αξιώνουν άνιση μεταχείριση.

6. Σκοπός δεν είναι η αφομοίωση αλλά ο εκπολιτισμός (acculturation), που είναι ένα στάδιο πριν την αφομοίωση. Η κοινωνία είναι 'ζωντανή' και συνεχώς αλλάζει. Δεν είναι κάτι το σταθερό και στεγανό. Άρα οι διαφορετικές πολιτισμικές αρχές, συνήθειες την επηρεάζουν και είναι δυνατόν και να την αλλάξουν Δεν πρόκειται για μία κατάσταση δύο αποτελεσμάτων, ή χάνω ή κερδίζω.

7. Η αναγνώριση των ομάδων, προϋποθέτει και την αναγνώριση των διαφορετικών πρακτικών τους. Τι γίνεται όμως όταν οι ομάδες αυτές εγκρίνουν πρακτικές που είναι αντίθετες προς τα ανθρώπινα δικαιώματα; Παράδειγμα. Σε ορισμένες χώρες της Μ. Ανατολής για την ίδια εργασία ο εργοδότης θα προσλάβει είτε έναν άντρα είτε δύο γυναίκες. Ο λόγος; Μία γυναίκα δεν μπορεί να κάνει την δουλειά που κάνει ένας άνδρας.

8. Δίνοντας δικαιώματα και προνόμια σε μία ομάδα, αναγνωρίζουμε ότι όλη η ομάδα έχει τις ίδιες απαιτήσεις. Πόσο εύκολο είναι για μία μειονότητα μέσα στην ομάδα να ξεφύγει; Πόσο σωστό είναι να επιβάλουμε την ομοιομορφία και τα στερεότυπα μέσα στην ομάδα και να μην επιτρέπουμε την διαφορετικότητα;

Η κοινωνική πολιτική είναι ένα ιδιαίτερα λεπτό και δύσκολο θέμα. Απαιτεί γνώσεις και λεπτούς χειρισμούς. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δυστυχώς δεν είχαν προετοιμαστεί για την αθρόα εισδοχή μεταναστών και ακόμα και τώρα δεν έχουν ένα σχέδιο δράσης.
Όπως είδαμε πιο πάνω, οι απόψεις για την αντιμετώπιση των μεταναστών είναι χωρισμένες.!! Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη μας είναι ότι όταν οι Κυβερνώντες αδυνατούν να δώσουν λύση στα προβλήματα, οι πολίτες θα προσπαθήσουν να τα λύσουν μόνοι τους. Ιδιαίτερα όταν οι Έλληνες βλέπουν την πρωτεύουσά τους κατακλυσμένη από παράνομους μετανάστες, ειδικά όταν φοβούνται να κυκλοφορήσουν το βράδυ σε περιοχές της χώρας τους, ειδικά όταν η παρανομία έχει φτάσει στα ύψη.!!

Αναγνώστης

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Εδώ και ορισμένες ημέρες το (λαθρο)μεταναστευτικό, το καλά κρυμμένο κάτω από το χαλί, επανήλθε στο προσκήνιο. Κάποιοι ΤΩΡΑ συνειδητοποιούν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Μικρό, ευτυχώς, τμήμα του πολιτικού κόσμου και των υποστηρικτών τους ΟΥΤΕ που θέλει να ακούει για «απελάσεις». Γι΄αυτούς δεν υπάρχει «αριθμητικό πρόβλημα» και αποφεύγουν την κουβέντα αυτή όπως…«ο διάολος το λιβάνι». Τι λένε οι αριθμοί; Καθημερινά περνάνε τα σύνορα, ανεμπόδιστα, λαθραία, παράνομα, 300 λαθρομετανάστες αφού προηγουμένως σκίσουν τα χαρτιά τους και οτιδήποτε μπορεί να τους «ταυτοποιήσει». Πληροφορίες αναφέρουν ότι για την μετακίνησή τους καταβάλουν υψηλό αντίτιμο, κάτι που εγείρει ερωτηματικά για το ΠΟΥ βρήκαν τα χρήματα. Η Αττική δέχεται το μεγαλύτερο βάρος των ορδών λαθρομεταναστών με αποτέλεσμα ολόκληρες περιοχές του Κέντρου να έχουν «γκετοποιηθεί».

Το πρόβλημα οξύνεται την χειρότερη στιγμή καθώς η Χώρα μας ταλανίζεται από μεγάλη οικονομική κρίση. Τα μεροκάματα είναι πλέον πολύ λιγότερα με αποτέλεσμα η ανεργία να εκτινάσσεται στα ύψη. Από την άλλη, ο αυξημένος αριθμός λαθρομεταναστών πιέζει, εύλογα, την αγορά εργασίας και ρίχνει τα μεροκάματα. Δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα και στους εμπόρους που αδυνατούν να ανταγωνιστούν τον “μαυρούλη” που πουλά έξω από το μαγαζί τους και δεν έχει καμία υποχρέωση σε…εφορία, ΤΕΒΕ, ΙΚΑ, Δήμο, ενοίκια κ.ο.κ

Η Ευρώπη δεν φαίνεται διατιθέμενη να συμβάλει στο πρόβλημα. Η κάθε Ευρωπαϊκή Χώρα κοιτά το συμφέρον της και ασφαλώς αδιαφορεί όσο το πρόβλημα δεν την αγγίζει. Η Ελλάδα γίνεται «χωματερή ψυχών» και αδυνατεί να πιέσει αφού το εγχώριο πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών την οδήγησε σε επαιτεία για δανεικά.

Αποτέλεσμα όλων αυτών η εκτίναξη της ανεργίας, της φτώχειας και φυσικά η αύξηση της εγκληματικότητας.

Η αστυνομία είτε δεν θέλει να την ελέγξει, είτε δεν μπορεί, είτε δεν την αφήνουν. Χωρίς αμφιβολία, οι Δημότες της Αθήνας και των πέριξ Δήμων θα προσπαθήσουν να προστατεύσουν τις ζωές και τις περιουσίες τους. Το “παιχνίδι” έχει χαθεί οριστικά. Οι Έλληνες εξαναγκάζονται να γίνουν ρατσιστές και δεν είναι καθόλου τυχαίο πως οι ΑκροΔεξιές πολιτικές δυνάμεις βρίσκουν όλο και περισσότερα ευήκοα ώτα.


Η δυνατότητα να συμπορευθούν έλληνες και μετανάστες χάθηκε από την βλακεία μικρού τμήματος του πολιτικού κόσμου αλλά ΚΥΡΙΩΣ λόγω της ανικανότητας του πολιτικού προσωπικού που Κυβέρνησε την Χώρα τις τελευταίες δεκαετίες.